کابل شبکه چیست؟

تعریف دقیق کابل های شبکه به صورت زیر است:

“یک بستر ارتباطی کابلی که به منظور تبادل داده، اشتراک گذاری و متصل ساختن دستگاه های یک شبکه به همدیگر  یا به سایر شبکه ها، استفاده می شود.”

اما کابل های شبکه انواع زیادی دارد و این تنوع به توپولوژی، پروتکل یا اندازه شبکه (LAN – WAN) بستگی دارد و از طرفی، هر یک از کابل ها رنگ و استفاده خاصی را دارد که باید در جای مناسب آنها را استفاده شود.

انواع کابل شبکه:

در شبکه های محلی (LAN) به طور کلی ۴ دسته کابل شبکه وجود دارد:

– Twisted Pairs: زوج تابیده شده

–  Coaxial: کواکسیال

– Fiber Optic: فیبر نوری

کابل های زوج تابیده شده:

کابل زوج تابیده شده از پراستفاده ترین کابل هایی است که تقریبا همه جا از آنها استفاده می شود. این کابل ها به طور کلی شبیه کابل های تلفن هستند. از طرفی، هر کابل دارای ۴ زوج سیم تابیده شده می باشد که هر یک (یا زوج) دارای رنگ خاصی می باشند. سوکت این کابل ها شبیه سوکت تلفن است و همگی از نوع RJ۴۵ می باشند.

این کابل ها دارای دسته بندی هستند که اسامی آنها از CAT ۱ شروع می شود. جدول زیر نشان دهنده اطلاعات هر نوع کابل می باشد:

انواع کابل شبکه تابیده شده از لحاظ مقاومت در برابر پارازیت :

کابل های کنونی Twisted-Pair از لحاظ ساختار به دو دسته کلی UTP و STP تقسیم بندی می شوند. کابل های STP یا شیلددار کابل هایی هستند که به منظور کاهش تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا همان پارازیت ، در آن ها از شیلد استفاده شده است.

کابل های twisted-Pair کنونی از ۴ زوج به هم تابیده شده تشکیل شده اند. کابل های شبکه بر اساس نوع شیلد به کار رفته به تنوع مختلفی تقسیم می شوند.

انواع کابل شبکه تابیده شده از لحاظ مقاومت در برابر پارازیت

کابل های شبکه UTP:

کابل هایی که در آن ها از هیچ گونه شیلد یا فویلی استفاده نشده است.

کابل های شبکه STP:

در این کابل ها به دور هر کدام از زوج ها یک شیلد قرار دارد. این شیلد معمولاً از یک بافته شده بسیار نازک (Braid Screen) تشکیل شده است.

کابل های شبکه FTP یا F/UTP:

در این نوع کابل شبکه به دور همه زوج ها یک فویل کلی پیچیده شده است ولی به دور تک تک زوج ها شیلد یا فویلی نیست.

کابل های شبکه S/UTP:

کابل هایی که یک شیلد Braid Screen یا بافته شده کلی دور همه زوج ها پیچیده شده است ولی به دور تک تک زوج ها شیلد یا فویلی وجود ندارد.

کابل های شبکه SF/UTP یا SFTP:

کابل هایی که دور چهار زوج آن هم شیلد Braid Screen و هم فویل وجود دارد ولی به دور تک تک زوج ها شیلد یا فویلی وجود ندارد.

کابل های شبکه S/FTP:

کابل هایی که یک شیلد Braid Screen کلی دور همه زوج ها پیچیده شده است و یک فویل دور هر یک از زوج ها را پوشانیده است.

کابل های شبکه F/FTP:

کابل هایی که دور هر زوج تابیده شده آن و همچنین دور تمام زوج ها فویل پیچیده  است.

کابل های شبکه U/FTP:

کابل هایی که دور هر زوج تابیده شده آن یک فویل قرار دارد اما هیچ فویل یا شیلدی کلی تمام زوج ها را نپوشانیده است.

کابل های شبکه U/UTP:

همان کابل های شبکه UTP هستند که دارای هیچ شیلد یا فویلی نیستند.

بعضی از این کابل تابیده شده دارای پسوند “a” یا “e” هستند . حرف e در اصل اول کلمه Enhanced به معنای بهبود یافته می باشد که به طور کلی کابل های با این پسوند از نسخه استاندارد خود دارای کیفیت بهتری هستند . اما حرف a، اول کلمه Augmented به معنای افزوده شده است و این نوع کابل ها در قیاس با نسخه استاندارد خود داری قدرت بیشتری هستند.

کابل کواکسیال:

کابل های کواکسیال که در فارسی به آن هم محور گفته می شود، بیشتر برای آنتن های آنالوگ و دیجیتال استفاده می شوند. بالا بودن هزینه نصب و نگه داری، افت سیگنال در زمان طولانی، درگاه های نامناسب و عدم پشتیبانی شبکه ها از این کابل ها باعث کم شدن استفاده و محبوبیت این کابل ها شده که البته باید بگوییم که این کابل ها دارای مقاومتی بالا در برابر پارازیت می باشند.

کابل کواکسیال

کابل های فیبر نوری:

کابل های فیبر نوری نیز اکثراً در شبکه های پر سرعت استفاده شده و دارای قیمت بسیار بالایی هستند. در این کابل‌ها از یک رشته باریک و بلند شفاف مانند شیشه و پلاستیک استفاده می‌شود تا نور را انتقال دهند ، نور از یک سر این رشته وارد شده و از سر دیگرش خارج می شود. برای تولید فیبر نوری، ابتدا ساختار آن در یک میله شیشه‌ای موسوم به پیش‌سازه از جنس سیلیکا ایجاد می‌ شود  و سپس در یک عملیات جداگانه این میله کشیده شده تبدیل به فیبر می‌شود. این کابل ها در مخابرات، حسگرها، موارد پزشکی، موارد نظامی و در روشنایی کاربرد دارد.

کابل های فیبر نوری